"Akropolis" Stanisława Wyspiańskiego, to dramat grywany rzadko, choć wpisana w tekst wizyjność autora i ogromne możliwości czysto teatralnej natury, powinny - wydawać by się mogło - kusić reżyserów. W Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu "Akropolis" zrealizował twórca młody, ale i bardzo utalentowany - Szczepan Szczykno. Na sukces tego przedstawienia - bo też jednoznacznie uznano je za wydarzenie, nie tylko w lokalnej skali - złożył się jednak wysiłek wielu ludzi. Przede wszystkim autorki scenografii - Marioli Rogali oraz kompozytora - Andrzeja Zaryckiego, ale także zespołu sceny opolskiej (w tym technicznego). Wszyscy dołożyli starań, by powstało widowisko o wielkiej sile wyrazu i sugestywnej wizji inscenizacyjnej. Niezwykłość, choć i trudność, tego dramatu wywodzi się z bogactwa motywów i bardzo odważnego, chyba po dziś dzień połączenia wzniosłości i przyziemności, misterium religijnego i refleksji nad polskim kultem cierpienia. Szczepan