Sztuka Aleksandra Ostrowskiego mówi o pazerności, bezwzględności i manipulowaniu ludzką naiwnością. W interpretacji Andrzeja Bubienia, który zrealizował "Wilki i owce" w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, nad tymi wszystkimi przywarami unosi się dodatkowo wszechogarniający zapach hipokryzji. Na pierwszy (dosłowny) rzut oka, opolska inscenizacja pozostaje w dobrze znanych, dziś często nawet zbanalizowanych klimatach. W świecie prowincjonalnych majątków, biednych panien na wydaniu, popołudniowych herbatek i wizyt. W pięknej scenografii i wysmakowanych kolorystycznie kostiumach Elżbiety Terlikowskiej czai się zapowiedź powolnej narracji i rozmyślań nad rozterkami duszy ludzkiej. A jednak nie! Na tę wywiedzioną z Czechowa, stylową i "zadbaną" w szczegółach, lekko nostalgiczną atmosferę nakłada Andrzej Bubień brutalny świat brudnych interesów, małych świństw i dużych przekrętów, jakich dopuszczają się prawie wszyscy bohaterowie Ostrowskieg