EN

2.03.1980 Wersja do druku

"Betlejem polskie" po czterdziestu latach

Średniowieczny dramat misteryjny stanowi dziś w całej Europie tylko przedmiot badań, a na scenach pojawia się jako zabytek lub przedmiot sztucznego ożywiania. Polska jest jedynym krajem, w którym dramat ten nie tylko trwa po dziś dzień, ale w jednej ze swych odmian wszedł jako żywy element do teatru XX wieku: chodzi tu o szopkę w teatrze lalek i jasełka w teatrze żywego planu. Moment przejścia od niewygasłej jeszcze tradycji ludowej do teatru współczesnego da się określić bardzo ściśle dzięki badaniom profesora Tomasza Weissa: w r. 1904 Stanisław i Tadeusz Estreicherowie wydali pod pseudonimem Jana Krupskiego - jako 24 tom Biblioteki krakowskiej - tekst i melodie szopki krakowskiej spisane z ust murarza z Krowodrzy i starego szopkarza Michała Ezenekiera; zapis nutowy sporządził Witold Noskowski. W grudniu 1904 odbyła się w lwowskim Teatrze Miejskim prapremiera Betlejem polskiego Lucjana Rydla, w styczniu 1905 wystawił Betlejem Teatr Ludowy w Krakowie, a

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

"Betlejem polskie" po czterdziestu latach

Źródło:

Materiał nadesłany

Teatr nr 5

Autor:

Grzegorz Sinko

Data:

02.03.1980

Realizacje repertuarowe