22 maja 1981 - Premiera {#re#9579}"Pieszo" {/#} w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Reżyseria Jerzy {#os#1115}Jarocki{/#}, scenografia Jerzy {#os#1117}Juk-Kowarski{/#}, muzyka Stanisław {#os#969}Radwan{/#}. Kiedy skończy się "Prolog", a rozpoczną wędrówki ludów, poznamy bohaterów "Pieszo". Będą wchodzić parami: Ojciec i Syn, Superiusz i Pani, Baba i Dziewczyna, Porucznik Zieliński i Drab. Tylko dwie postaci wystąpią naprawdę solo. Jedna - maleńka - to Nauczyciel, którego żona opuściła akurat 1 września 1939 roku (Baba: ,,Też sobie wybrała!"), nieszczęsny inteligent, niby to pozytywista, niby to racjonalista (Superiusz zaliczy go do "urzędników magistrackiej logiki, ciułaczy aksjomatów, rencistów leksykonu i arrywistów intelektu"), dowodzący, że gestów i emocji "mieliśmy już dosyć, teraz chodzi o myśl", niezdolny jednak do zrozumienia, że myśl myśli nierówna. Można by go wręcz pominąć milczeniem, gdyby nie "Epilog Sztuki", w którym odegra