Brama do nieba Przed wejściem na salę kompozycja figuralna, "rzeźbiona" żywymi ciałami aktorów. Na obu ramionach rozstawionej drabiny symetrycznie usytuowane postaci: Charon i Cerber. U podnóża drabiny, między jej ramionami, brunatna kula o porowatej fakturze. Charon jest nagi. Aktor ma ciało pokryte sinobłękitną farbą; to go odrealnia, czyni zeń istotę pozaziemską i jednocześnie rzeźbiarsko posągową. Jego atrybutem jest kołatka. Cerber siedzi uśpiony po przeciwnej stronie drabiny, u nóg Charona. Pierś ma nagą. Charakteryzacja ukazuje liczne blizny i szramy. Na nogach kudłate portki. W przeciwieństwie do nagiej czaszki Charona, Gerber ma łeb kudłaty. Obie postaci bliższe są tradycji ikonografii średniowiecznej, przedstawiającej diabły i demony, niż wyobrażeniom antycznym, według których Charon, to brzydki i gburowaty dziad, zaś Cerber, to potworne psisko o trzech paszczach. Kompozycja grupy ujawnia wzajemne relacje obu postaci. Charon: wyprost