Nie przypuszczałem, że kobieta tak "luksusowa", jak Krystyna {#os#305}Janda{/#} z taką łatwością może się przedzierzgnąć w kogoś, kto żyjąc w czasach nam współczesnych, znajduje się na marginesie tego życia, obok głównego nurtu wydarzeń, ma­ło rozumiejąc z tego, co dzieje się wokół. Elżbieta, główna bohaterka monodramu pt. "Biała bluzka", powstałego według opowiadania Agnieszki {#os#8346}Osieckiej{/#} i bogato in­krustowanego piosenkami tejże autorki częściowo już znany­mi, chociażby z repertuaru Ma­ryli Rodowicz i Piotra Fron­czewskiego, jest osobą, której kobiecość pragnie się zrealizo­wać w czasach trudnych, nie tylko dla osób niezrównoważo­nych, nadmiernie wrażliwych - w okresie stanu wojennego. Gdy Elżbieta pragnie być ko­chana, jej partner, wymarzony i wyśniony Andrzej, z którym chce założyć rodzinę, mieć dzie­ci - staje się dla niej kimś obcym, człowiekiem, dla które­go w tej właśnie chwili, a mo­że i zaws