STRASZNY to dom strasznych kobiet, który ukazał nam hiszpański poeta dramaturg Garcia Lorca w swym ostatnim dramacie napisanym na miesiąc przed tragiczną śmiercią z rąk faszystów w wojnie domowej. Wnętrze tego domu otwiera się przed widzem w chwili, gdy przy akompaniamencie żałobnych dzwonów wkracza do mieszkania trzynaście kobiet w żałobnych welonach. Z tych trzynastu kobiet pozostaje na dalsze akty na scenie siedem: owdowiała właśnie pani tego domu Bernarda i jej sześć córek, z których najstarsza ma czterdziesty rok, a najmłodsza jest jeszcze młodziutka i urocza. Sztuka jest dramatem tych kobiet. Nad domem ciąży straszliwa tyrania Bernardy, utkana zdawałoby się z przesądów, purytanizmu graniczącego z obłędem, despotyzmu, dochodzącego do zbrodni. Bernardy, która woli widzieć swe rodzone dziecko martwe, niż w jej pojęciu zhańbione nielegalną miłością. Nad domem ciąży jeszcze i inny dramat w postaci obłąkanej babki - matki Bernardy. �