EN

6.02.1975 Wersja do druku

Wesele

Niemal wszystkie przedstawienia ADAMA HANUSZKIEWICZA jeszcze przed premierą budzą żywe emocje. I co zabawne: ulegają emocjom nie tylko ci, którzy lubią teatr Hanuszkiewicza i doceniają jego wartości, lecz także liczni adwersarze. Jak wiadomo, stołeczna publiczność teatralna dzieli się na dwa obozy - za i przeciw Hanuszkiewiczowi. Tertium (czyli obojętność) non datur. Przed premierą "Wesela" atmosferę ekscytacji podbijało jeszcze i to, że z Narodowego przenikały plotki o tym, jak to Hanuszkiewicz zmaga się ze spektaklem zmieniając jego wewnętrzną architektonikę nieomal z próby na próbę. Jakby nagle utracił pewność ręki; tę pewność, którą niechętni tak bardzo mają mu za złe. Zresztą spektakl klarował się jeszcze jakiś czas i po premierze. Odnotowuję to, bowiem wydaje mi się tyle znamienne, co przeczące obiegowym sądom o łatwości, z jaką Hanuszkiewicz pracuje. Po premierze przez kilka dni nie mówiło się o niczym innym tylko o "Wesel

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Wesele

Źródło:

Materiał nadesłany

Zwierciadło nr 6

Autor:

Elżbieta Żmudzka

Data:

06.02.1975

Realizacje repertuarowe