Coraz częściej w ostatnich latach pojawia się Franz Kaflza na polskiej scenie. Ten wybitny powieściopisarz początku naszego wieku, ze swą tragiczną filozofią życia, okazuje się dziś bardzo aktualny, trafiający w sedno problemów, lęków i niepokojów naszej epoki, współczesnego człowieka. W Krakowie oglądaliśmy w ostatnich latach sceniczne adaptacje dwu powieści Kafki: "Ameryki" i "Zamku". Obecnie otrzymaliśmy sceniczny "Proces". Stary Teatr zaprezentował utwór Kafki (przekład Brunona Schulza) w adaptacji, inscenizacji i reżyserii Jerzego Jarockiego, oprawie muzycznej Stanisława Radwana i scenograficznej Lidii Minticz i Jerzego Skarżyńskiego. Tło plastyczne jest w tej inscenizacji sprawą szczególnie istotną; ono nadaje ton i nastrój całemu spektaklowi. Szare, kamienne mury o licznych, niewidocznych przejściach, długi korytarz-tunel, labirynt drzwi, karkołomne, pnące się w górę schody: sceneria ni to więzienia, ni jakiegoś obskurnego pasażu. A