Jerzy Jarocki jest reżyserem, który tworzy swój teatr w sposób rozważny i racjonalny, opierając się na warsztacie pewnym i efektownym w swojej doskonałości. Można by więc powiedzieć, że jest to teatr zimny, oschły. Ale przecież tak nie jest, a to z tego powodu, że Jarocki wybiera dla swojego teatru sztuki czy tematy będące odwrotnością wyżej przypisanych mu cech. Choć chłodny i racjonalistyczny - lubi prezentować, szaleństwo, dwuznaczność;, irracjonalizm. Tak jest także i z jego ostatnim utworem scenicznym, jakim jest adaptacja powieści Franciszka Kafki pod tytułem "Proces". Powieść ta to, jeden z najbardziej znanych utworów literatury nowoczesnej, chociaż powstała około roku 1920. Trudno zliczyć krytyków, filozofów i pisarzy, którzy poddawali ją analizie, powoływali się na nią i nawiązywali do niej. Została uznana - jak i cała twórczość Kafki - za jedno z najbardziej przejmujących i prawdziwych ujęć rzeczywistości ludzkiej w XX wie