EN

6.12.2013 Wersja do druku

Piosenki niewidzialnych

"10 politycznych piosenek" w reż. Michała Zadary Centrali w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Pisze Łukasz Drozda w portalu Lewica.pl.

Czy Polska jest miejscem przyjaznym dla imigrantów? Jak się im w niej żyje i czy w Warszawie można znaleźć ślady wielokulturowości? Takie pytania stawia najnowszy spektakl Michała Zadary wystawiany w stołecznym Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Zadara poszukując śladów wielokulturowości zaprowadza swoich widzów do budki z kebabem. Niepozorne, tandetne bary szybkiej obsługi doskonale wtopiły się w rodzimy krajobraz, a chodzenie na tzw. "Turka" już dawno stało się standardem tutejszego jadłospisu. Kebab to przy tym jedno z nielicznych miejsc, w których tak powszechnie stykamy się z obcymi kulturami, nie mając zresztą pojęcia choćby i o tym, że same restauracje tego typu niewiele mają wspólnego z tureckością. Skład etniczny tej branży byłby w stanie ożywić dowolne z uogólnień towarzyszących stereotypom właściwym zachodniej wyobraźni i jej konstrukcji, orientalizmowi, znajdziemy tutaj bowiem nie tylko mieszkańców krajów arabskich i świata muzułm

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Piosenki niewidzialnych

Źródło:

Materiał nadesłany

http://lewica.pl/04.12

Autor:

Łukasz Drozda

Data:

06.12.2013

Realizacje repertuarowe