Sławomir Mrożek napisał "Pieszo" w roku 1980. Akcja rozgrywa się w 1945 roku, pod koniec wojny. Na opuszczonej stacji kolejowej spotykają się ludzie oczekujący na pociąg, który może nadjedzie, a może nie. Bohaterowie to: Baba, prymitywna handlara, jej ciężarna córka, Ojciec i Syn, Nauczyciel, egotyczny filozof Superiusz (przypominający Witkacego) ze swoją przyjaciółką - Panią, Porucznik i Drab, niby-partyzanci, a tak naprawdę bandyci... Ludzie różnych stanów, o różnym poziomie świadomości historycznej. Pociąg nie nadjeżdża, przypadkowa wspólnota jakoś się przy wódce konsoliduje, choć tylko pozornie. Zmieniają się na chwilę konfiguracje, tworzą inne pary... Wojna się kończy i trzeba jakoś się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Spektakl na Dużej Scenie Starego Teatru reżyseruje Kazimierz Kutz, scenografię zaprojektował Jerzy Kalina, muzykę skomponował Jan Kanty Pawluśkiewicz. Ta sama ekipa trzy lata temu przygotowała z sukcese