Kiedy przed paru laty Ingmar Bergman wystawił swoją wersję "Hamleta", wybuchł skandal: duński książę okazał się nie refleksyjnym, nieco staroświeckim młodzieńcem, lecz unurzanym po szyję w brudach tego świata współczesnym punkiem. Odświeżyć Szekspira, a jednocześnie zachować ducha oryginału - oto myśl, która przyświecała również Krzysztofowi Babickiemu, kiedy szykował inscenizację "Trojlusa i Kressydy" w gdańskim Teatrze "Wybrzeże". Zamiar przedni lecz zawiodła realizacja. Nowy przekład Jerzego Limona i Władysława Zawistowskiego bardziej ekscytuje wulgarnym słownictwem niż tragedią cynicznej zdrady, zaczerpniętą z wątków homeryckich. Także reżyser uległ magii słowa "kurwa" rzucanego ze sceny i podporządkował skróty w tekście eksponowaniu co pikantniejszych dialogów. Strata tym większa, że nie jest spektakl adresowany do miłośników mistrza za Stratfordu, lecz pod publiczkę, której wystarczy dopisek na plakacie "tylko dla doros