Awanturnicze życie Jana hrabiego Potockiego, oficera Marii Teresy i Józefa II, kawalera Zakonu Maltańskiego, towarzysza Blancharda w locie balonem, bohatera licznych skandali obyczajowych, uczonego, archeologa, dyplomaty i podróżnika, układa się w pasjonujący scenariusz. Kosmopolita, bywalec Wersalu i Schónbrunnu, zapisał się w historii literatury światowej, jako autor napisanej po francusku powieści "Pamiętnik znaleziony w Saragossie". Nie stronił również od teatru najpopularniejszej w życiu dworskim rozrywki. Dla publiczności, nużonej duszną atmosferą salonów, sztywnością koronek i napuszonej retoryki - pozbawiony konstrukcyjnych i tematycznych ograniczeń teatr jarmarczny stanowił źródło beztroskiej zabawy. Z myślą o tych właśnie widzach teatru w Pałacu Łańcuckim, Potocki ułożył "Parady"; sześć miniscenek, partyturę dla bohaterów commedii dell'arte. W każdej z nich cztery postacie: Gili, Zerzabella, Leander i Doktor popadają w komediowe