Dwa uroczyste przedstawienia w Teatrze Scala "Pana Tadeusza" zainscenizowanego przez R. {#os#15853}Kowalewską{/#} i L. {#os#38113}Kielanowskiego{/#} odbiły się tak sze­rokim echem w społeczeństwie pol­skim w Londynie, że wciąż stanowią pożywkę rozmów i dyskusji i są nadal aktualnym tematem, zwłaszcza w związku z zapowiedzią dwóch dalszych przedstawień w niemal tej samej ob­sadzie na początek lutego. Cała ta im­preza zorganizowana została przez Główny Komitet Obchodu Mickiewi­czowskiego wespół z Związkiem Arty­stów Scen Polskich Zagranicą i Zw. Inwalidów Polskich na Obczyźnie. I, jak dotychczas, stanowi najokazalszą manifestację, wyrażającą uczucia Po­laków na obczyźnie w stosunku do wiel­kiego poety i wieszcza narodowego. Wyrazem związania widowiska z ob­chodem setnej rocznicy zgonu Adama Mickiewicza i myślami nurtującymi wolnych Polaków, pozostałych na ob­czyźnie, by walczyć o odzyskanie nie­podległości, było przemówienie wyg