Godnym akcentem otwierającym sezon w Teatrze TV stała się nowa adaptacja "Popiołu i diamentu'' Jerzego Andrzejewskiego. Ambicją córki pisarza - Agnieszki Andrzejewskiej i Antoniego Libery, którzy nie bacząc na mocno utrwaloną w naszej pamięci filmową wersję Wajdy oraz szereg wersji teatralnych, zadali sobie trud powrotu do oryginału i ponownego adaptowania go dla potrzeb sceny, było - jak sądzę - przypomnienie widowni powojennych postaw moralnych i politycznych, które utrwalone w powieści, stały się już literackim dokumentem swoich czasów. Ukazanie tych właśnie postaw, ponowne zetknięcie z niepokojami, rozterkami i konfliktami wewnętrznymi ludzi lat powojennych, stało się głównym walorem telewizyjnego spektaklu. Również dlatego, że reżyser Zygmunt Hübner ściągnął do ról drugoplanowych i epizodycznych najprzedniejszą ekipę aktorów. To dzięki nim, tak przekonywająco wypadło tło społeczno-polityczne dramatu, w którym zarówno