ZAPOWIADAJĄC lubelskie spektakle "Mszy za miasto Arras" napisałem, że jesienna odsłona Lubelskiej Premiery Tea­tralnej rozpoczyna się z wysokiego pułapu. Pisałem tak opierając się na tym, co prze­czytałem i usłyszałem o monodramie Janu­sza {#os#319}Gajosa{/#}. W miniony poniedziałek mo­głem wreszcie owe przeczytane i zasłyszane opinie skonfrontować z żywym spektaklem. POWIESĆ Andrzeja {#os#16114}Szczypiorskiego{/#}, która stała się literacką podstawą tego spektaklu, powstała - jak powszechnie wia­domo - w wyniku doświadczeń, przeżyć i przemyśleń pisarza związanych z wyda­rzeniami roku 1968. Opowieść o wydarze­niach z połowy XV wieku w Arras jest tylko kostiumem, pod którym skrywa się współ­czesność i jej demony. To wnikliwe i przej­mujące studium fanatyzmu, nietolerancji, ksenofobii i rządów motłochu, który nieza­leżnie od tego, jaką wyznaje ideologię po­zostaje zawsze motłochem. Siłą ślepą, głu­pią i okrutną, zdolną