1. Ostatni sezon firmowany w lubelskim teatrze drama­tycznym przez Ignacego {#os#863)Go­golewskiego{/#} przeszedł do hi­storii. Ważny był przez to, że na sezon 1984/85 przypad­ła rocznica czterdziestolecia teatru w Polsce Ludowej. W mieście, w którym miała miejsce pierwsza po wojnie premiera na polskiej scenie i w polskim teatrze odbyła się więc wielka uroczystość. Organizacja artystów scen polskich zorganizowała w Lublinie swoje wyjazdowi posiedzenie, a w budynku teatru przy ul. Narutowicza aktorzy mówili tym samym "Weselem" S. Wyspiańskie­go, którym czterdzieści lat wcześniej mówili aktorzy noszący na co dzień wojsko­we mundury. Po tamtym "Weselu" pozostały zdjęcia i zapisy fotograficzne, fakty, które oświetla dzisiaj emo­cjonalna poświata bliska po­świacie legendy. Pamięta się przede wszystkim płacz na widowni. I co jeszcze? Z długiej rozmowy z Ryszardą {#os#156}Hanin{/#} wiem, że pamięta się też styl tamtego przedsta­wienia, o czym ki