Krakowski Stary Teatr wystąpił ostatnio z nową premierą Williamsa, wystawiając jedną z ciekawszych jego sztuk, nie graną dotąd, w Polsce, a zatytułowaną Orpheus Descending. Kanwa treściowa owego Orfeusza zstępującego nurtowała Williamsa od bardzo dawna. Dość wspomnieć, że sztuka ta jest trzecim opracowaniem pomysłu fabularnego i treści pierwszej jego sztuki, Battle of Angels (1940). Nowojorska premiera Orfeusza odbyła się w roku 1957, a w roku ubiegłym wystawił go między innymi Teatr im. Mossowietu w Moskwie. W Krakowie, w opracowaniu tekstu dokonanym przez Władysława Krzemińskiego, sztuka grana jest pod tytułem Orfeusz w wężowej skórze. W przekładzie rosyjskim nosiła tytuł Orfeusz schodzi do piekła. Piekłem, do którego schodzi Orfeusz Williamsa, jest bardzo zawikłany i bardzo okrutny układ stosunków międzyludzkich w świecie, który tak dobrze znamy z utworów Steinbecka czy Faulknera. Na południu Stanów Zjednoczonych. Ale podobnie jak u ta