Opowieść zimowa głośnego Ra­diczkowa na Scenie Prób Te­atru Dramatycznego w Warsza­wie budzi jednak - przynajmniej w pierwszej chwili - rozczarowanie. Autor jest -współczesny, znany i uz­nany, jego sztuki "Chryja", "Sty­czeń" właśnie i "Taniec Łazarza" (prezentowany ostatnio w czasie Dni Teatru Bułgarskiego) były wysta­wiane w Polsce. Jego proza posiada swoistą poetykę, mądrość ludową i uniwersalną wymowę filozoficzną. To wszystko może odnosić się w pełni do "Stycznia". Teatr tłumaczy się w programie że przedstawia sztukę Radiczkowa, przyznając się, że uważa ją za jeden z kilku współczesnyoh tekstów literackich, który jest "śmieszny i mądry jednocześnie, prosty w swej fabule i wieloznaczny w wymowie, nienudny i pouczający". Wszystko to prawda. Ale na scenie czegoś zabrakło. Po kabaretowym, a nawet farso­wym "Remoncie" braci Kondratiu­ków Scena Prób przedstawia sztukę łagodną, delikatną, niemal liryczną. "Zimowy poemat" - taki