Teatr im. Stefana Jaracza przy­wiózł z Olsztyna przedstawienie "Mszy za miasto Arras" w reżyse­rii Janusza {#os#9522}Kijowskiego{/#}. Jest to dokonana przez reżysera adapta­cja książki Andrzeja {#au#594}Szczypior­skiego{/#} o tym samym tytule. Na scenie trzy godziny pamde­monii. Dymy - światy, płonące stosy, krzyki, egzekucje, pogrom Żydów, zebrania rady miejskiej, procesje, gwałty, miłość, głośna ekspresyjna muzyka, natłok posta­ci. Wszystko to nosi cechy scena­riusza filmowego przedstawiające­go nadmiar treści w ciągu scen-obrazów. Być może tak in­tensywne ukazanie skutków fana­tyzmu, braku tolerancji, demago­gii, wymagałoby innych predyspo­zycji i warunków aktorów. Bo w postaci dominikanina Alberta fana­tyzmu tyle, co w Cyruliku, a w księciu biskupie tyle, co w panu Zagłobie. Naprawdę tylko 19-letni Jan wnosi młodość i świeżość. Po raz nie wiadomo który sprawdziło się (z wyjątkiem "Mi­strza i Małgorzaty" w Teatrze Współcze