"Wychowanka" Aleksandra Fredry w reż. Mikołaja Grabowskiego w Teatrze Ludowym w Krakowie. Pisze Marta Anna Zabłocka w Gazecie Wyborczej - Kraków.

To dziwnie, ale trzynastozgłoskowiec przyjemnie i naturalnie brzmi w ustach aktorów Teatru Ludowego. Krakowski teatr współczesny spod znaku Jana Klaty zdążył odzwyczaić widzów od klasycznych adaptacji i tradycyjnego, konserwatywnego podejścia do tekstu. "Wychowanka" Aleksandra Fredry w reżyserii Mikołaja Grabowskiego nie jest impresją na temat tekstu oryginalnego, a adaptacją zrobioną "po bożemu" - zachowawczo, bez prowokacji, bez zbędnych wizualizacji i krzyków, bez spiętrzonych, nadbudowanych znaczeń. Reżyser oddaje głos Fredrze, który z humorem zaprawionym gorzką ironią pokazuje obłudę i zakłamanie życia domowego. Zapowiedzi sztuki i wypowiedzi Grabowskiego przed premierą skoncentrowane były przede wszystkim wokół problemu przywrócenia zapomnianej "Wychowanki" polskiej scenie i odkrycia innego, nie do końca komediowego oblicza Fredry. Sztuka ta nie przypomina "Zemsty" czy "Ślubów panieńskich" - Grabowski wyreżyserował gorzki spektakl o rod