Literatura w czasach okupacji nie potrafiła dotychczas rozgryźć całkowicie zagadnienia niemieckie­go. Żołnierze i współpracownicy hitleryzmu ukazywani byli prawie wyłącznie w ich funkcji niszczenia i mordowania, widziani od strony swoich ofiar, którym wydawali się często raczej bestiami apokaliptycznymi niż ludźmi. Leon Kruczkowski podjął zadanie spojrzenia na Niemców od we­wnątrz, od ich własnego środowi­ska. Sens jego utworu wyjaśnia poprzedni tytuł: "Niemcy są ludź­mi". Pisarz zrezygnował z posługiwania się efektownymi chwytami psycho-klinicznymi. Pokazuje ludzi rozmaitych: słabszych i silnych, in­telektualistów i tępych, lepszych i gorszych - ale zawsze tłumaczą­cych się po prostu, po ludzku, bez uciekania się do patologii. Krucz­kowski wybrał trafnie najtypowsze może dla Niemiec hitlerowskich środowisko zamożnej rodziny mie­szczańskiej. Z tego kręgu rodziła się siła partii narodowo-socjalistycznej, jak również tutaj najja­skr