TEMATYKA współczesna w naszej dramaturgii, aczkolwiek z każdym rokiem częściej wchodzi na sceny pol­skich teatrów, wciąż jest jeszcze zjawi­skiem stosunkowo rzadkim. Z tym większą radością witamy więc każdą nową udana pozycję w repertuarze teatralnym, tym bardziej cieszy nas każde udane przedstawienie, wprowadzające widza w gąszcz frapujących konfliktów, wydarzeń i spraw współczesności. I - rzecz ta nie ulega chyba dla nikogo najmniejszej wątpliwości - z tym większym rozczarowaniem oglądamy na naszych scenach sztuki nie udane czy chybione. Wzrastająca z każdym rokiem wybredność widowni pobudza zarówno autorów jak i zespoły teatralne do nieustannych poszukiwań twórczych. Bo widz sprzeciwi się wszelkiej nudzie, szablonowi, naiwność czy bezradności w kształcie scenicznym. Dlatego na przedstawieniach sztuk nudnych, złych, nie udanych widownie świecą pustkami, ludzie ziewają, zniechęceni wychodzą przed końcem przedstawienia, a wytrzymali