"Droga przez mękę" w Teatrze Ludowym w Warszawie

W przeciwieństwie do krytyków teatralnych publiczność lubi adaptacje. Nic więc dziwnego, iż mimo gęstych i ciężkich gromów, spadających na głowy adaptatorów, teatry raz po raz sięgają do utworów epickich i próbują formować z nich widowiska teatralne, licząc - nie bez podstaw - na życzliwość widzów. W przypadku wystawionej na scenie warszawskiego Teatru Ludowego "Drogi przez mękę" Aleksego Tołstoja, twórcy widowiska doznali chyba zawodu. Nie tylko stali się przedmiotem bardzo surowej krytyki, lecz także nie znaleźli oparcia w publiczności, która przyjmuje spektakl z szacunkiem ale chłodno. Oczywiście tytuł nastręcza tu okazję do robienia łatwych dowcipów, z których jednak nikt się nie śmieje, bo nie ma z czego. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zespół Teatru Ludowego przygotował przedstawienie "Drogi przez mękę" z ogromnym nakładem pracy i wysiłku. To widać i to właśnie budzi szacunek i... żal, że tyle trudu tak nikłe przyniosł