URODZAJ na Skandynawów w teatrach warszawskich jest czymś zadziwiającym. A wydawać by się mogło, że tra­fił w dziesiątkę Jarosław Iwasz­kiewicz, który już w roku 1962 pisał w felietonie opublikowanym w "Życiu Warszawy", a następnie przedrukowanym w książce "Szkice o literaturze skandynaw­skiej". "Zarówno subtelności Camusa jak i niepokoje Strindberga mogą nas niecierpliwić, dają nam po temu prawo wszystkie cięgi, jakie odbieraliśmy w ciągu tych lat, które nas dzielą od czasów Strindberga i Przybyszew­skiego". A jednak. Cięgi odbieramy na­dal i zadajemy je sobie nawza­jem, a sala Teatru "Ateneum" wypełniona szczelnie, mimo upa­łu, na przedstawieniu sztuki tegoż Strindberga "Wierzyciele". Zes­taw aktorski znakomity: Aleksan­dra Śląska (Tekla), Mieczysław Voit (Gustaw), Jerzy Kamas (Adolf) Czy to wystarczy, by tło­czyć się przed kasą na przedsta­wienie sztuki autora zarówno słynnego, jak i "ogranego" i w dodatku dość obszarga