Nasze teatry dramatyczne prawie zupełnie straciły inwencję, jeśli idzie o rodzimy repertuar klasyczny. Poza kanonem, a szczególnie sztu­kami Fredry, nie stać ich na żadną oryginalność. Tymczasem Teatr "Lal­ka" sięga po siedemnastowieczny "Dialog na święto Narodzenia Chry­stusa Pana 1656, pod nazwą Boże Narodzenie", pokazując, że warto od czasu do czasu zadać sobie nieco trudu w przypominaniu stanu posia­dania we własnym piśmiennictwie. Nie jest to oczywiście utwór na miarę "Historyi o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim" {#au#757}Mikołaja z Wilkowiecka{/#}, ale jest to na tyle kunsztowna konstrukcja teatru misteryjnego, że z wielu powodów warta przypomnienia i pokazania. Bożonarodzeniowa opowieść teatralna z postaciami ,,świętymi", "świeckimi", "nieziemskimi" i ,,pospolitymi", w konwencji pomiesza­nych planów "żywego" i "lalkowego", zrealizowana została przez ze­spół nader starannie. I bardzo serio. Jeśli można mieć o coś pretensje to n