Fascynująca, skomplikowana, osobowość Gabrieli Zapolskiej, jest przedmiotem sztuki, wystawionej przez warszawski Teatr Mały. Jako aktorka zdobyła rozgłos, ale nigdy nie uzyskała powszechnego uznania. Jako kobieta była nieszczęśliwa. Dokonała nawet zamachu samobójczego, którego sprawcą został nie bardzo tego godny, mierny literat. Śledząc karierę Modrzejewskiej na scenach amerykańskich, Zapolska chciała jej dorównać - w teatrze francuskim. Niewiele zdziałała, ale wróciła z pasjonującym zasobem doświadczeń... komediopisarskich. Te właśnie zapewniły jej miejsce niewzruszone i trwałe. Był taki moment w latach najnowszych, gdy część krytyki krzywiła się na autorkę "Panny Maliczewskiej", wpychając ją w szufladki "naturalizmu", czy "pisarstwa obyczajowego". Czas zrozumieć, że przenikliwość psychologiczna tej autorki przekracza ramy "obyczajowości", że przez to samo jest ponadczasowa. Tajemnice uroku kobiecego, któremu wszyscy ulegają, to odk