Witold Skaruch, aktor, dopie­ro przed pięcioma laty zdobył dyplom reżyserski, ale ma już w swym dorobku jedenaście sztuk, które pokazał na scenach Warszawy. Wrocławia i uważany jest za bardzo interesującego reżysera. - Poświęca pan czas zarów­no aktorstwu jak i reżyserii. Czy jednakowo interesują pana te obie dyscypliny sceny? - Przez dziesięć lat byłem wyłącznie aktorem, ze zmien­nym szczęściem usiłowałem od­naleźć tak zwane "swoje emp­loi", określić "osobowość artys­tyczną", konstruować "karierę". Nie szło to łatwo. - Tak jak wszystkim młodym aktorom. - I jak wszyscy czekałem na "łut szczęścia", czyli po prostu na okoliczności, które by po­zwoliły mi w pełni zrealizować swoje możliwości. Od czasu, gdy również reżyseruję, moje życie teatralne stało się znacznie cie­kawsze. Obie dyscypliny spra­wiają mi satysfakcję, poszerzył się krąg inicjatywy i... odpo­wiedzialności. Którą z dyscyplin bardziej lubię, któr