Prosper Łatka dzięki wspania­łej charakterystyce fredrowskiej - powiada wybitny badacz "Do­żywocia" K. W. Zawodziński - mija się trochę z intencją auto­ra, staje się postacią o wiele bogatszą i właściwie inną niż zamierzony przez Fredrę skąpiec czy chciwiec, jakby o tym świadczyło znane motto kome­dii : "U skąpego lub chciwego cała w mieszku dusza". (Wstęp do wydania "Dożywocia", Biblio­teka Narodowa, Wrocław 1950). Dlatego też, wnioskuje Zawo­dziński, owo zdanie położone na karcie tytułowej utworu, nie jest dla niego zupełnie stosow­ne. Nie będę wykazywał fałszywości tezy o nietrafności motta "Dożywocia" - zrobił to Wojciech Natanson w swym szkicu dru­kowanym niedawno w "Twór­czości". Chodzi mi o co in­nego. Karol W. Zawodziński bardzo interesująco analizuje wielką komedię, choć większość jej realistycznych wartości, któ­re tak ładnie wydobywa i opi­suje, uznaje za "charakterysty­ki niezamierzone". Zamierzone stanowisko