W dywagacjach repertuaro­wych Teatru im. Jaracza wybór sztuki Lessinga pt. "Emilia Galotti" należy do posunięć słusznych i podtrzymujących w pewnej mierze godność arty­styczną teatru, który nie potra­fił jakoś - chyba na skutek płynności kadr aktorskich i ciągłych zmian w kierownictwie arty­stycznym, zdobyć się na ukształcenie sobie profilu arty­stycznego, odpowiadającego autorytetowi patronatu wielkiego Jaracza. Dobrze więc, że "Emilia Ga­lotti'', przechylając trochę sza­lę repertuaru na rzecz do­brego dramatu, staje się kontynuacją zamierzeń dy­rektora Chaberskiego, który ob­jąwszy w bieżącym sezonie dwa poważne teatry państwowe w Warszawie, odszedł z kierownictwa Teatru im. Jaracza bez możności zrealizowania czterech zaprojektowanych przez siebie atrakcji scenicznych, mianowi­cie "Ryszarda III", "Sakuntali", ,,Peer Gynta" i "Wesela". "Emilia Galotti" - dzieło wielkiego myśliciela, poety i teatrologa, jest wysokogatunkowym utworem