Mit cyrku melancholijny - włóczęga bez końca, niewy­gody, ćwiczenia w pocie czoła aż do osiągnięcia perfek­cji, linoskoczka uwodząca po­rządnych młodzieńców, błazeń­stwa klowna ukrywającego pod swą maską wielki smutek, Charlie Chaplin i Fellini. Mit cyrku dramatyczny - ostry dryl, zajeżdżanie ludzi i zwierząt, pot i zmęczenie dla marnych wieczornych oklasków, wątła woltyżerka wykorzysty­wana przez tresera-tyrana, prze­grane kariery. Mit o wymowie "filozoficznej" - cały świat jest cyrkiem, po którego arenie kręcimy się wszy­scy, niepewni ról, które nam nakazano. Dzisiejsza rzeczywistość - "W 1945 powstało Państw[owe] Przedsiębiorstwo Cyrkowe, pro­wadzące do 1949 trzy c[yrki] ob­jazdowe. Po reorganizacji przed­siębiorstwa, noszącego odtąd nazwę Zjednoczone Przedsię­biorstwa Rozrywkowe, i po przejęciu prywatnych przedsię­biorstw przez państwo, liczba c(yrków) doszła do 12 (1958)." (Cytat ten i następne: Wielka Encyklopedia