Warszawski TEATR DRAMATYCZNY wysta­wił z okazji 50 rocznicy powstania ZSRR sztukę radzieckiego dramatopisarza Ignatija Dworieckiego CZŁOWIEK ZNIKĄD. Sztuka i jej pro­blematyka okazały się fascynujące. A przedsta­wienie jest przyjmowane przez widzów bardzo gorąco. Młody inżynier samowolnie porzucił macierzy­stą fabrykę w dalekim Tychwinie, by kierować trudnym oddziałem w nereskim kombinacie. Bada wydajność pracy i wysokość kosztów pro­dukcji, porządkuje organizację i stawia wysokie wymagania współpracownikom. Trafił na uczci­wy i fachowy w zasadzie zespół, związany wę­złami wspólnie przelanej krwi podczas blokady miasta. Dziś jednak zespól ten fałszywie rozumie zarówno swój udział w zobowiązaniach produk­cyjnych, jak i opacznie pojmuje wzajemne ko­leżeństwo. Młody inżynier napotyka na opór środowiska. Fał­szywie oceniony i fałszywie rozumiany staje się przy­czyną odejścia z zakładu dobrych fachowców. Za sa­mowolne porzuceni