Lubię opowieść o Florianie Szarym. Jak pamiętamy - ranny w bitwie pod Płowcami Florian - jęczał tak długo i stękał, aż zainteresował się nim monarcha. Historyjka ta poucza nas o pozytywnej roli stękania. Zwłaszcza gdy towarzyszą ma zwycięskie fanfary... Chwalono STS za odwagę i trafność obywatelskiej satyry, za świeżość spojrzenia i ów niepowtarzalny klimat współuczestnictwa, jaki rodzi się w salce na Świerczewskiego. Grzmiały fanfary, a oni stękali: - Młode kadry nie rosną... Wtedy pojawił się tzw. narybek w osobie Stanisława Tyma. Efekt owych malkontenckich postękiwań. Minęły lata... Tym to już dzisiaj Sabała STS-u. Stara gwardia. Stękania spotęgowały się: - Gdzie są ci młodzi ? Dlaczego nie rosną ? I tak w roku 1970 doszło do premiery rewii "Gościnny występ". Rewii napisanej w znakomitej większości przez debiutantów. Rewia nie zachwyca. Młodzi autorzy złapali wiatr w żagle, lecz jest to wiatr kapryśny i słaby. Jeszcze