Przed dwoma laty znany po­eta, krytyk i dramaturg, Jaro­sław Marek Rymkiewicz, opu­blikował pod intrygującym ty­tułem "Aleksander Fredro jest w złym humorze" książkę o au­torze "Zemsty". Przeprowa­dzając błyskotliwe rozumowa­nie Rymkiewicz spróbował udowodnić, że klasycznie har­monijne komedie Fredry skry­wają wizję świata będącego w chaosie. Różne oczywiście można wskazać przyczyny ta­kiego widzenia rzeczywistości - tytułowy zły humor hrabiego Fredry wynikający być może z dolegliwości związanych z podagrą albo też poczucie odrębności uprawianego pisa­rstwa, odległego przecież od odchodzącego czy odeszłego już pseudoklasycyzmu, a znaj­dującego słabą duchową więź z dojrzewającym romantyz­mem. Zresztą u Rymkiewicza przyczyny nie są najważniej­sze. Istotne jest odświeżające odczytanie starego Fredry, po­kazanie jego pisarstwa w spo­sób, który dla współczesnego odbiorcy może być interesują­cy i inspirujący. Wsp