Wśród dramatów Federico Garcia Lorki, hiszpańskiego poety zamordowanego przez reżim gen. Franco, jednego z naj­wybitniejszych twórców iberyj­skich w XX w., "Yerma" zaj­muje miejsce szczególne. Hołdu­jący nadrealizmowi i futuryz­mowi pisarz stworzył sztukę prostą w konstrukcji, tragedią niemal według klasycznych za­sad, nasyconą przy tym niepow­tarzalną poezją (z ludowej prze­tworzoną), w swej prostocie wie­loznaczną i sięgającą w głębokie pokłady egzystencji. W świe­tnym tłumaczeniu J.M. Rymkie­wicza, tekst "Yermy" stał się łakomym kąskiem dla reżysera pragnącego stworzyć ambitne i nietuzinkowe przedstawienie. Reż. Bogdanowi Hussakowskiemu udało się to w pełni: otrzy­maliśmy spektakl godny uwagi, o dużej urodzie widowiskowej, przy tym klarowny, pełen scen, o których trudno powiedzieć inaczej, niż: malarskie. "Yerma" zbudowana jest cała na poetyckich intermediach, tań­cu, śpiewie, ruchu, w które wpleciona została surowa w s