Po siedmiu latach przerwy teatr Ateneum wznowił sztukę "Dzieci mniejszego boga". Przedstawienie niezwykłe, gdyż grane w dwóch ję­zykach jednocześnie: w języku pol­skim i w języku migowym. Rzecz w Polsce osobliwa, utarło się bo­wiem przekonanie, że teatr nie jest miejscem dla głuchych; inwalidzi słuchu mogą oglądać pantomimę, ale nie sztukę teatralną, w dodatku w prawdziwym teatrze, a nie w świe­tlicy Związku Głuchych przy okazji jakiegoś święta niepełnosprawnych. Tymczasem okazuje się, że możliwe jest wystawienie sztuki integracyj­nej, którą obejrzeć mogą zarówno widzowie słyszący, jak i całkiem głu­si. Aktorzy bowiem mówią i migają jednocześnie, ponadto z boku sceny przez cały czas siedzi tłumacz, który na język migowy przekłada niezbęd­ne kwestie. Akcja rozgrywa się w szkole dla głuchych, do której przybywa nowy nauczyciel mowy (Krzysztof {#os#37}Kolberger{/#}). Jego zadaniem jest nauczyć młodych ludzi mówienia oraz czyta