Jeden sezon spędził Friedrich Durrenmatt na stanowisku doradcy artystycznego Teatru Miejskiego w Bazylei, ale obecność swą za­znaczył premierami o europejskim rozgłosie. We wrześniu 1968 raku wystawiono w jego przeróbce szekspirowskiego "Króla Jana", w pół roku później ukazała się na scenie durrenmmattowska wersja "Tańca śmierci" Strindberga zatytułowana "Play Strindberg". Praca Durren-matta miała charakter programowy. Dlatego w sposobach adaptowania, klasyków, w kry­teriach stosowalnych przy redagowaniu tekstu dopatrywano się założeń teoretycznych, w któ­rych - w miarę rozwijania doświadczeń te­go typu - mogłaby wyrosnąć uniwersalna koncepcja dotycząca dramaturgii naszych cza­sów. Jesienią 1969 roku w sytuacji konflikto­wej Durrenmatt opuścił jednak teatr. Decyzja ta oznaczała niespełnione nadzieje i ko­niec "dramaturgii bazylejskiej''. Niewątpliwie łatwiej przymierzać "Króla Jana" i "Play Strindberg" do poglądów Durrenmatta na teat