Poznajemy na scenie drugie dzieło - po "Życiu i niezwykłych przygodach żołnierza Iwana Czonkina" w Teatrze Współczesnym - wydane na Zachodzie przez ra­dzieckiego pisarza średniego poko­lenia. To Teatr Dramatyczny wysta­wił "Moskwa-Pietuszki" Wieniedikta Jerofiejewa, który to utwór, w cztery lata po napisaniu, ukazał się po raz pierwszy w 1973 r. w Pa­ryżu. Dziwna sprawa - gatunek tego dzieła. Jacek Zembrzuski adaptował, reżyserował powieść, którą au­tor jednak znacząco określa "poemat", w ten sposób zwraca­jąc uwagę czytelnika na jej przenośne znaczenie. Ale - jeszcze dziwniejszą kwestią jest sprawa głównego bohatera. To nieprawda, że jest nim porte parole autora, na­zwany: Wienia, skrót od Wieniedikta. Tego prawdziwego głównego bo­hatera niby nie ma, a zarazem jest, w każdym momencie przedstawiania czuje się jego obecność. To on stoi między Wienią a rzeczywistością. Jest dla Wieni ratunkiem, jak i zgu­bą, zniszczeniem. Ten nie istn