Chociaż twórczość Zapolskiej nigdy nie została przechwalona, dramaty jej zachowały dziwną żywotność i stanowią do dziś żelazny repertuar teatrów. Powiedzmy od razu, że nie wszystkie sztu­ki, które spłynęły spod pióra skandalizującej literatce, ale te utwory, gdzie najsilniej zaznaczył się jej nerw dra­maturgiczny i bezpardonowa obserwa­cja obyczajowa skojarzona z ostrym widzeniem stosunków społecznych. A jest ich wcale niemało, na czele z nie­śmiertelną "Moralnością pani Dulskiej", gdzie zmysł obserwacyjny Zapolskiej wyraził się najpełniej. A przecież takie dramaty jak "Ich czworo", "Żabusia", "Panna Maliczewska" a nawet "Skiz" (nie tak dawno wystawiony w Łodzi) są nie tylko źródłem satysfakcji aktor­skiej, ale znajdują żywy rezonans u współczesnego widza. Nietrudno zrozumieć przyczyny tej żywotności. Zapolska jadowicie podpa­truje świat mieszczański, a mieszczań­stwo, już nie jako warstwa społeczna ale mentalność, jest zj