"Gdy ludzie zgadzają się ze mną, czuję, ze nie mam racji." Oscar Wilde Tablica Mendelejewa to bardzo poręczny skrót świata. I pięknie się prezentuje, gdy zimna i niewzruszona wisi za szybą na ścianie jakiejś VII b. Za tym szkłem jest chemiczna anatomia wszystkiego. Na przykład krępy Cygan Melquiades albo ciemne prochy Wyspiańskiego, co śpią na Skałce. Nawet niegdysiejszy atrament i tamto pióro, i jeszcze cienki plik kartek, na których Wyspiański postawił słowo "Sędziowie", a później resztę słów. Tak, za zimnym szkłem jest wszystko. Wystarczy tylko uśmiechnąć się do szkła, wziąć ołówek, karton, linijkę i cyrkiel, uruchomić zimne palce i skłonny do rebusów mózg - i już. Mamy, co chcemy, choćby NaCl. Przecudna sól na papierze! Tak piękna, że aż broń nas Panie Boże wodzić jęzorem po czarnych literach! Gotowe się rozmazać i będzie niezły klops. W "Sędziach" Grzegorzewskiego skrót chłopskich chat jest uroczo wyeksponowany z