Pod wielkim łukiem horyzontu toczy się drewniany wóz markietanki. Wprzągnięta w dyszel, ciągnie go z wysił­kiem kobieta. Zrazu otaczają ją inne jeszcze postacie: mło­dzi i rośli jej synowie, cór­ka, kochankowie, przyjaciele i wrogowie; powoli znikają wszyscy: - opuszczona, samotna, dalej odbywa swą nie­przerwaną wędrówkę. Choć straci swoich najbliższych, choć śmierć i ludzkie okru­cieństwo wydrze jej wszystko, jedno jej pozostanie, czego nie pozwoli sobie odebrać, czego w drapieżnej zachłanności bronić będzie do ostatniego tchu: jej wóz, jej towar na sprzedaż, który stał się dla niej sensem życia. Tak ją widzimy na scenie i tak się utrwala w naszej pa­mięci bohaterka słynnego utworu Bertolta Brechta. Paro­krotnie już wspominaliśmy na tym miejscu nazwisko tego dramaturga, którego twór­czość tak silnie wpłynęła na rozwój całego teatru współ­czesnego. "Matka Courage" jest bodaj najwspanialszym jego osiągnięciem. Sztuka obra