Drogi zespole "Powrotu Ma­my" (Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej), drodzy Aktorki i Aktorzy, szanowny i drogi Reży­serze! Piszę ten list z wybrzeża Morza Śródziemnego. Jest ciepło i słonecznie, ale tak samo ciepło i słonecznie było mi na Waszym przedstawieniu tej urokliwej sztuki w wielkiej i nieprzytulnej sali (nb. szczelnie wypełnionej) ealingowskiego Ratusza. Od podniesienia kurtyny i ukazania się "damskiego saloniku umeblowanego przez kulturalną rodzinę" - jak życzy sobie w swych wska­zówkach inscenizacyjnych autor­ka - ze sceny emanuje ciepło i pogoda. Nawet portret babki z herbem Ostoja patrzy ze ściany przychylnie. Wnętrze - pomy­słowo i racjonalnie w naszych warunkach urządzone było głów­nie kotarami i akcentami paru neutralnych mebelków (oprawa sceniczna: Jan {#os#38816}Smosarski{/#}). Wi­dać było, że czujecie się w nim dobrze i na miejscu, tak samo my czuliśmy się z Wami. O samej sztuce pisałam przed paroma tygodniami po obejrzeniu jedn