"Kiedy kończy się dzień, jeszcze jeden bez daty Kiedy kończy się dzień, ziemia czeka na wschód A tu chłód, i trud, i głód i więzienne za byle co kraty. Na dzień sądu czeka lud. A gdy przyjdzie już dzień zapłaty - ty, pokoro, w zemstę się zmień!- kiedy skończy się dzień!" Słowa te wyrażające niezgodę wszystkich rozgoryczonych, poniżanych, niezależnie od miejsca i czasu, nie zrodziły się bynajmniej z na­szych krzywd, cierpień i nadziei. Tym razem wypowiadają je XIX-wieczni francuscy nędzarze, boha­terowie musicalu opartego na po­wieści "nędznicy" Wiktora Hugo. Pisarza będącego duszą i sumieniem Francji. Poważnego, uznawanego, nagradzanego przez władców - Ludwika XVIII, Karola X, Ludwika Filipa. W miarę, jak rządy zmierzają ku dyktaturze, jego poglądy stawały się coraz bardziej demokratyczne. Zajmując zdecydowane stanowisko w sprawach oświaty, praw człowie­ka, stał się ważną postacią w szeregach opozycji przec