Warszawski Teatr Dra­matyczny, wystawiając tę sztukę Georga Buchnera, prezentuje widzom "nowe­go", choć zeszłowiecznego autora. Buchner, drama­turg niemiecki z lat trzy­dziestych ubiegłego wieku, jest w Polsce właściwie nie znany; przed wojną grany byt wprawdzie w Warszawie Jego dramat "Śmierć Dantona", ale i wtedy niewiele osób go oglądało. Obecne pokolenie nic prawie nie wie o twór­czości tego niezwykłego pisarza, który zmarł, ma­jąc zaledwie 24 lata, a stworzył dzieła nie tylko znakomite, ale wybiegają­ce daleko poza swoją epo­kę, dzieła, które mogą się wydać jeszcze dzisiaj "no­watorskie". Buchner który był aktywnym działaczem rewolucyjnym, dał wyraz swym poglądom politycz­nym i społecznym w "Śmierci Dantona" i w "Woyzecku"; "Leonce i Lena" natomiast, to mi­niaturka poetycka, "fantazja miłosna", pełna liryz­mu, humoru, często zatrą­cającego o kapryśną groteskę. Jej główni bohatero­wie, to młodzieńczy - jak sam autor - n