Zacznijmy od starożytnej anegdotki: jedną z żon Cezara była jak wiadomo Pompea. Pompea wdała się w romans z .pięknym Klodiuszem, lub... stworzyła wszystkie pozory świadczące o romansie. Powstał więc skandal. Skandal wykorzystany został natychmiast przez przeciwników Cezara, którzy jak to zwykle przeciwnicy, zwłaszcza agresywni, i bez skrupułów, byle bzdurę rozdmuchać potrafią do niebywałych rozmiarów. Cezar okazał się jednak mężczyzną i namiętnie bronił czci zniesławionej żony. Ale później, gdy skandal ucichł - Cezar rozwiódł się z Pompea. Więc wrogowie (oko za oko, ząb za ząb!) przypuścili nowy szturm: jeśli małżonka była niewinna, dlaczego ją porzucasz? I wtedy Cezar powiedział pewną mądrą rzecz, którą - z zachowaniem odpowiedniej proporcji - można by zastosować w niejednym dzisiejszym przypadku: "Żona Cezara musi być ponad wszelkie podejrzenia". W ten sposób Cezar, pierwszy postawił na porządku dnia ciekawe zagadnienie mo