To przedstawienie trzeba zobaczyć. Nawet jeśli jego reżyseria pozostawia nieco do życzenia, nawet jeśli jego problematyka jeszcze nie jest naszą bolączką. Intrygująca sztuka Manfreda Karge opowiada o pokoleniu "młodych gniewnych", o ludziach bez pracy, żyjących na bezrobociu. Codziennie powracają z gorzkim poczuciem ironii losu z "pośredniaka", gdzie znów nie dostali żadnego zajęcia. Żyją z zasiłku, który pozwala wegetować, a zarazem skazuje ich na egzystencję na marginesie społecznym i na samotność. Na kameralnej scenie Teatru Powszechnego w Warszawie ta opowieść ożyła. Gra młodych aktorów z zespołu "Montownia" (Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki) znakomicie oddaje nastrój beznadziejności i autoironii pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia, nie potrafi też ułożyć sobie własnego losu. Spektakl otwiera trochę melodramatyczna scena samobójstwa Seiferta, którego chłopaki zdejmują (i to dosłownie) ze sznur