Sławomir Mrożek napisał komediofarsę "Kynolog w rozterce" w 1962 roku. Następnie do tegoż, gotowego ponoć libretta, Henryk Czyż skomponował muzykę i w ten sposób powstała opera komiczna, której prawykonanie odbyło się w studiu Polskiego Radia w roku 1964 (po raz drugi PR zaprezentowało ten utwór w listopadzie 1992 r.) Niewątpliwym ewenementem jest fakt, że Bernard Ładysz śpiewał w pierwszym wykonaniu radiowym, jak i podczas obecnej premiery w Teatrze Wielkim, co należy odnotować w annałach historii polskiego teatru. Żart Mrożka jest wieloznaczny, autor w pozornie lekkiej opowiastce pragnie przekazać nam ważne treści. I chociaż - jak banalnie mówi - "każda historia kończy się szczęśliwie, kiedy dwa serca kochają się tkliwie", zostawia widzom furtkę do głębszych przemyśleń. Uświadamiamy sobie np., że miłość do zwierząt czy ptaków może usprawiedliwiać całą gamę różnych metod postępowania. W mrożkowski świat absurdu doskonale wp