PIERWSZA z opisanych w "Kubusiu Puchatku" historyjek zaczyna się słowami: Pewnego ra­zu, bardzo dawno temu, mniej więcej w zeszły pią­tek (...). Ani Puchatek, ani jego przyjaciel Krzyś, który już trochę umie liczyć, nie żachnęli się, że przecież piątek był najdawniej tydzień temu. Arcylogika tego zdania jest nieodparta, prosta jak drut i słodka jak zrymowany do drutu miut. Zastoso­wanie takiej - za nic mającej chronologię, orto­grafię, konwencję i konsekwencję - arcylogiki do­prowadziło do powstania arcyzabawnej powieści dla dzieci, młodzieży itd. do prababć i pradziad­ków włącznie. W niedzielę, 11 kwietnia, Teatr im. H.Anderse­na wystawił premierowe przedstawienie "Kubusia Puchatka" oparte na motywach powieści Alana Alexandra Milne 'a. Spektakl wyreżyserowany przez Wojciecha Wieczorkiewicza (Wrocław), który jest także autorem adaptacji nie daje ekwiwalencji prozy Milne` a. Powsta­ło zajmujące przedstawienie lal­kowe, które koniecznie