EN

19.10.1962 Wersja do druku

Krzyk rozpaczy

Jeżeli prawdą jest, że pisarz spełnia rolę sumienia społe­czeństwa, wydobywa na jaw i uświadamia jego utajone myśli, rozwiązuje zawiłe kompleksy, to trzy różne jednoaktówki trzech różnych pisarzy z trzech róż­nych krajów wystawione przez Teatr Współczesny pod wspól­nym tytułem "TEMAT Z WARIA­CJAMI" mają przede wszystkim wartość dokumentu. Łączą się one z sobą formalnie: trzy dia­logi dwóch osób, kończące się, śmiercią jednej z nich i do tej śmierci prowadzące z nieuchron­ną koniecznością. A więc jeden schemat trzy razy powtórzony. Jednakże jedność tych trzech jed­noaktówek tkwi głębiej, w na­stroju i filozofii, w ocenie życia i świata. Ten świat jest absur­dalny, skazany na zagładę i świa­domy tego, nędzny i zrezygnowa­ny, nie może się nawet zdobyć na walkę w własnej obronie, tak jak nie mogą się zdobyć na wal­kę także ci, którzy się przeciw niemu wewnętrznie buntują. Lu­dzie żyjący w tym świecie s�

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Krzyk rozpaczy

Źródło:

Materiał nadesłany

Życie Warszawy

Autor:

August Grodzicki

Data:

19.10.1962

Realizacje repertuarowe